Slow Life

ในแต่ละวันเราต่างมีสิ่งต่างๆ มากระทบใจเราให้รับรู้ และแสดงออกในรูปแบบต่างๆ ...


บ้างก็พอใจ บ้างก็ไม่พอใจ..

ถ้าเราพอใจเราชื่นชมยินดี กล่าวถึงสิ่งที่มากระทบเราไม่ว่าจะเป็นบุคคล หรือสิ่งแวดล้อม.. ก็คงเป็นเรื่องราวที่ดีๆ

แต่ถ้าเราไม่พอใจ เราไม่ชอบใจ โกรธ เกลียดชัง คับแค้น อิจฉา น้อยใจ เสียใจ ท้อใจ.. แล้วเราไม่รู้เท่าทัน.. เราอาจตำหนิ นินทา บุคคลแวดล้อมไปโดยที่เราไม่รู้ตัว..

ถ้าวันหนึ่งๆ เราคิดไม่ดี วิจารณ์ นินทา คนรอบตัวเป็นพันๆ ครั้ง..

เดือนนึงจะเท่าไหร่ ปีนึงจะเท่าไหร่ สิบปี ยี่สิบปี จะเท่าไหร่?

...

แต่ถ้าเราได้ยินใครตำหนิ นินทา เราเพียงครั้งเดียวเราจะไม่พอใจทันที..

เพียงเรารู้เท่าทันจริตในใจเรา ไม่ตกเป็นทาสของผัสสะที่เข้ามากระทบใจ รู้ทัน และแสดงออกอย่างเหมาะสม ทั้ง กาย วาจา และใจ..

สิ่งดีๆ ก็จะอยู่รอบตัวเรา..

ถ้าเราเผลอทำในสิ่งไม่ดีลงไป.. หยุดคิด หยุดตำหนิตัวเอง..

เริ่มต้นใหม่.. ถ้าเราคิดว่าทุกข์มันก็ทุกข์ แต่ถ้าเราคิดว่าสุข ความสุขก็จะเกิดขึ้นทันที เดี๋ยวนี้ ที่นี่ ที่ปัจจุบัน ที่ตัวเราเอง!!!

คิดดี ทำดี สิ่งดีๆ จะเข้ามาสู้ตัวเรา ไม่ช้าก็เร็ว..

...